Ile trzeba zapłacić za interpretację przepisów podatkowych?

Podatnik, który chce uzyskać urzędową interpretację przepisów podatkowych, musi uiścić 40 zł za każde odrębne zdarzenie przedstawione we wniosku. Urzędnicy każą płacić więcej, gdy wyjaśnienie sprawy wymaga uwzględnienia kilku regulacji prawnych. Takie praktyki są jednak bezprawne.

Podstawa wymiaru

Podatnik, który ma wątpliwości co do sposobu stosowania przepisów podatkowych, może zwrócić się do fiskusa (odpowiedniej izby skarbowej) o wydanie indywidualnej interpretacji w interesującej go sprawie. Wymaga to złożenia wniosku. Trzeba w nim wyczerpująco przedstawić sprawę, zaprezentować własne stanowisko co do jej oceny prawnej oraz zadać pytanie, na które oczekuje się odpowiedzi. Przedmiotem wyjaśnień może być stan faktyczny - sytuacja już zaistniała, lub zdarzenie przyszłe - przedsięwzięcie dopiero planowane. Opis sprawy musi być kompletny i wyczerpujący.

Druk wniosku o wydanie interpretacji (ORD-IN) można pobrać ze strony internetowej naszego Wydawnictwa: www.gofin.pl.

W jednym wniosku można zapytać o kilka spraw. Nie zawsze jednak zmniejszy się przez to koszt uzyskania wyjaśnień. Opłata pobierana w związku ze złożeniem wniosku o wydanie interpretacji przepisów podatkowych zależy bowiem od liczby przedstawionych w nim odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych. Za każdy z nich trzeba zapłacić 40 zł.

Kłopotliwy termin

Zdefiniowanie "odrębności" stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych nastręcza problemów, gdy w jednym wniosku jest zawarta prośba o wyjaśnienie wątpliwości odnoszących się co prawda do jednej sprawy, ale wymagających uwzględniania kilku aktów prawnych. Urzędnicy uzależniają wysokość opłaty od liczby regulacji będących przedmiotem wykładni. Uważają, że gdy wnioskodawca do danego zagadnienia zada pytania z zakresu kilku regulacji prawnych, to występuje kilka odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych. Opłata powinna więc być odpowiednio zwielokrotniona. Załóżmy, że wniosek zawiera opis konkretnego zdarzenia, np. sprzedaży nieruchomości, i prośbę o wyjaśnienie skutków podatkowych tej czynności na gruncie VAT i PIT. Urzędnicy żądają w takiej sytuacji opłaty w wysokości 80 zł: 40 zł za interpretację w zakresie VAT i 40 zł za interpretację dotyczącą PIT.

Takie praktyki są jednak bezpodstawne. Wysokość opłaty za wniosek o wydanie interpretacji zależy wyłącznie od liczby zawartych w nim odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych. Nie ma znaczenia, ile pytań zadał wnioskodawca i ile aktów prawnych ma być przedmiotem wykładni. Ocena jednej sytuacji (tworzącej spójną całość niedającą się podzielić na odrębne stany) w odniesieniu do różnych regulacji prawnych nie oznacza, że wzrasta liczba przedstawionych we wniosku stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych (por. wyrok WSA w Krakowie z dnia 17 września 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 998/13).

Upór przedstawicieli fiskusa może przynieść podatnikowi korzyść w postaci "milczącej interpretacji". Organ interpretacyjny powinien wydać indywidualną interpretację przepisów podatkowych w ciągu 3 miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Z tym jednak zastrzeżeniem, że nie uwzględnia się terminów przewidzianych w przepisach prawa podatkowego dla dokonania określonych czynności, np. na usunięcie braków formalnych. Urzędnicy nie wliczają więc okresu od momentu wysłania wezwania do uiszczenia opłaty do dnia dokonania wpłaty. Jeżeli jednak nie mają podstaw do pobierania opłaty, przedłużenie terminu wydania interpretacji jest bezzasadne. Niesie to za sobą ryzyko przekroczenia tego terminu, co skutkuje powstaniem "milczącej interpretacji". Uznaje się bowiem, że w dniu następującym po dniu, w którym upłynął termin udzielenia odpowiedzi, została wydana interpretacja stwierdzająca prawidłowość stanowiska wnioskodawcy w pełnym zakresie (por. wyrok NSA z dnia 6 marca 2014 r., sygn. akt II FSK 745/12).

Uiszczenie opłaty

Opłatę za wniosek o wydanie interpretacji przepisów podatkowych trzeba uregulować w ciągu 7 dni od dnia złożenia wniosku. Stanowi tak art. 14f § 1 Ordynacji podatkowej. Płatności można dokonać przelewem lub gotówką. Opłatę wnosi się na rzecz organu właściwego do wydania w danej sprawie interpretacji przepisów podatkowych. Uprawnienia takie mają wybrane izby skarbowe - w Bydgoszczy, Katowicach, Łodzi, Poznaniu i Warszawie. W praktyce jest tak, że wpłaty bezgotówkowej dokonuje się na konto odpowiedniej izby skarbowej. Gotówkę wpłaca się natomiast w kasie działającego przy niej biura Krajowej Informacji Podatkowej. Do tych biur trafiają wnioski o udzielenie wyjaśnień, a znajdują się one odpowiednio w: Toruniu, Bielsku-Białej, Piotrkowie Trybunalskim, Lesznie i Płocku. W tytule wpłaty należy wskazać, że jest to opłata za wniosek o wydanie interpretacji i podać datę jego złożenia.

Nieuiszczenie opłaty nie powoduje automatycznie odrzucenia wniosku. Jeżeli urzędnicy stwierdzą, że wnioskodawca nie wpłacił należnej kwoty, wzywają go do wywiązania się z tego obowiązku. Na dokonanie wpłaty jest wówczas 7 dni od dnia otrzymania wezwania. Niezastosowanie się do wezwania - nieuiszczenie wymaganej kwoty w wyznaczonym terminie - skutkuje pozostawieniem wniosku bez rozpatrzenia.

Zdarza się również, że wnioskodawca płaci więcej niż powinien. Nadwyżki są oddawane. Zwrot następuje nie później niż w terminie 7 dni od dnia zakończenia postępowania w sprawie wydania interpretacji.

Podstawa prawna

Ustawa z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.)