Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe/składane zeznanie. Z przepisów nie wynika jednak, że koszty bezpośrednie należy wyłącznie ujmować w roku następującym bezpośrednio po roku podatkowym, w którym podatnik uzyskał przychód. |
(interpretacja indywidualna Ministra Finansów z 25 maja 2015 r., nr DD10.8221.48.2015.MZO, zmieniająca z urzędu interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 30 marca 2012 r., nr IBPBI/2/423-121/12/JD)
W rozpatrywanej sprawie spółka otrzymywała od swoich kontrahentów ze znacznym opóźnieniem faktury, dokumentujące koszty bezpośrednio związane z przychodami. Część faktur kosztowych z lat 2009 i 2010 dotarła do spółki dopiero w roku 2011, po złożeniu rocznego zeznania podatkowego oraz po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego. Koszty udokumentowane ww. fakturami pozostawały w bezpośrednim związku z przychodami, które w większości rozpoznano w 2010 roku.
W związku z tym spółka zapytała organ podatkowy, czy rozliczenie zaległych faktur powinno zostać dokonane poprzez korektę zeznań podatkowych za lata 2009 i 2010, czy też poprzez pomniejszenie podstawy opodatkowania w roku 2011.
Spółka uważała, że gdy otrzyma faktury z opóźnieniem, po złożeniu rocznego zeznania podatkowego oraz po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego, powinna rozliczyć je dopiero w kolejnym roku podatkowym, pomniejszając uzyskane przychody o wynikające z nich kwoty. W związku z tym ww. faktury powinny być ujęte jako koszty uzyskania przychodu w roku 2011.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe w zakresie ujmowania w kosztach podatkowych faktur dotyczących 2009 r. Jego zdaniem, koszty bezpośrednie dotyczące roku 2009 pomimo, iż faktury, które je dokumentowały zostały otrzymane przez spółkę w roku 2011, powinny być ujęte w kosztach uzyskania przychodów roku podatkowego następującego po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie, a więc w roku 2010. W tym przypadku koniecznym zatem będzie złożenie przez spółkę korekty zeznania za 2010 r.
Minister Finansów zmienił z urzędu interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, stwierdzając:
"(...) Zgodnie z art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
Stosownie zaś do art. 15 ust. 4b updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzenia takiego sprawozdania, albo
2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego
- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Natomiast na podstawie art. 15 ust. 4c updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.
Analiza przytoczonych przepisów prowadzi zatem do wniosku, iż koszty uzyskania przychodów poniesione po dniu sporządzenia sprawozdania finansowego lub złożenia zeznania, nie później jednak niż data upływu terminu określonego do złożenia zeznania, powinny być potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie.
Z przepisu art. 15 ust. 4c updop nie wynika jednak, że bezpośrednie koszty uzyskania przychodów, należy wyłącznie ujmować w roku następującym bezpośrednio po roku podatkowym, w którym podatnik uzyskał przychód.
Przy rozliczeniu kosztów bezpośrednich, na zasadzie wyjątku, pozwalającego ująć te koszty w roku następnym w stosunku do tego, w którym nastąpił przychód, ustawodawca nie ograniczył bezpośrednio do roku, w którym powstał przychód. Przepis ten zawiera otwartą formułę rozliczenia kosztów bezpośrednich w czasie, to jest w tym roku podatkowym następnym, w którym został poniesiony i udokumentowany koszt bezpośredni.
Gdyby ustawodawca uznał za stosowne, aby w trybie art. 15 ust. 4c updop koszty rozliczyć wyłącznie w roku podatkowym następującym bezpośrednio po roku, którego dotyczy przychód powiązany z tym kosztem, zawarłby w tym przepisie analogiczne sformułowanie jak to ma miejsce w innych przepisach updop, tj. w art. 25 ust. 11, 12 i ust. 16 pkt 2 updop.
Biorąc powyższe pod uwagę - w świetle przedstawionego stanu faktycznego, z którego wynika, że część faktur dotycząca kosztów bezpośrednio związanych z osiąganymi przez Spółkę przychodami roku 2009 i 2010 została przez nią otrzymana w 2011 r., po złożeniu rocznego zeznania podatkowego oraz po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego przez wspólników - stwierdzić należy, że faktury te należy rozliczyć w kolejnym roku podatkowym, w którym został poniesiony i udokumentowany koszt bezpośredni, tj. w 2011 r. W konsekwencji, stanowisko Spółki należy w tym zakresie uznać za prawidłowe. (...)"
|